| فئودالیسم انگلستان |
|---|
|
| تیول |
|
| واگذاری تیول |
| انتقال اراضی تیول توسط لرد به خرده تیول دار |
| تیول‌دار |
| تصرف زمین فئودالی در انگلستان |
|
| نظام ارباب رعیت |
دست‌نشاندگی (انگلیسی: Vassal) یا دست‌نشانده، عنوان رعیت یا رعیت‌نشین در سلسله مراتب جامعهٔ نظام فئودالیسم بود که بر پایه وفاداری و خدمت نظامی استوار بود. در واقع وجه تسمیه فئودالیسم قول وفاداری میان نجیب‌زادگان در عهد باستان موسوم به سوگند فئودالی است. از دیر باز وقتی دو نجیب زاده چنین سوگندی یاد می‌کردند، آن که برتر یا قدرتمند تر بود، به عنوان لرد یا ارباب دیگری و طرف دوم نیز خادم یا واسال لرد شناخته می‌شد. واسال عهد می‌کرد که به لرد خود وفادار باشد، هرگاه که به دربار او فراخوانده می‌شود اطاعت کند و هر سال چند روز مشخص را، که معمولاً چهل روز بود، به خدمت سپاه او در آید.
لرد نیز در ازای این وعده، تیول یا بخشی از املاک موروثی خود را در اختیار واسال قرار می‌داد. تیول قطعه زمینی بود که واسال نیز به نوبه خود بر آن حاکم می‌شد. از دیرباز شأن و قدرت هر نجیب زاده بر حسب وسعت و اهمیت تیولش تعیین می‌شد. شهزادگان، کنت ها، دوک ها و دیگر لردهای بزرگ و واسال‌های پادشاه بودند وتیول آن‌ها سلطان نشین‌ها، کنت نشین‌ها یا دوک نشین‌ها بود. این اعضای طبقه نجبای بلندپایه نیز با بستن عهد و پیمان‌های فئودالی و تقسیم تیولشان به تیول‌های کوچکتر، از وفاداری و خدمت نظامی لردهای کم اهمیت تر برخوردار می‌شدند. لردهای کم اهمیت تر نیز به نوبۀ خود با تقسیم املاک دریافتی به تیول‌های کوچکتر، سپاهیانی کوچک، متشکل از شوالیه‌هایی وفادار تشکیل می‌دادند.
