Borax | |
---|---|
![]() |
|
![]() |
|
Sodium tetraborate decahydrate |
|
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | (decahydrate) |
کماسپایدر | |
UNII | |
شمارهٔ ئیسی | |
جیمول-تصاویر سه بعدی | |
SMILES
|
|
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | Na2B4O7·10H2O or Na2[B4O5(OH)4]·8H2O |
جرم مولی | 381.37 (decahydrate) |
شکل ظاهری | white solid |
چگالی | 1.73 g/cm³ (solid) |
دمای ذوب | 743 °C (anhydrous) |
دمای جوش |
1575 °C
|
ترکیبات مرتبط | |
دیگر آنیونها | سدیم آلومینات; sodium gallate |
دیگر کاتیونها | Potassium tetraborate |
ترکیبات مرتبط | بوریک اسید سدیم پربورات |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
![]() ![]() ![]() |
|
Infobox references | |
بوره یکی از مواد معدنی و از نمکهای اسید بوریک است. بوره معمولاً به شکل پودر سفیدی متشکل از بلورهای نرم بیرنگ است که به آسانی در آب حل میشوند.
بوره کاربردهای زیادی دارد و از اجزاء استفاده شده در شویندهها، مواد آرایشی و لعاب شیشهها است. در زیستشیمی از آن به عنوان محلولهای حائل، ماده ضد آتش، حشرهکش و قارچکش در فایبرگلاس بهرهگیری میشود.
نام این کانی در زبانهای اروپایی بوراکس است که وامواژهای است از فارسی در آن زبانها. شکل پارسی میانه این واژه بورَک است.
چین و تبت و هندوستان گرفته میشد.
بوره ارمنی، بوره سفید و بوره سلمانی از انواع آن بود.
در مجموعه نسخههای دانشمند مسلمان ابویوسف کِنْدی، بوره یکی از اجزای گردهای مختلف دندانشویی است. در آن زمان برای درمان یکی از بیماریهای چشم آن را بر چشم میپاشیدند.
پیشینیان میپنداشتند که اگر قدری از بوره را با صدف بسایند و در بینی زن بدمند، اگر آن زن عطسه کند، دوشیزه است و اگر نکند دوشیزه نیست.
بوره مصنوعی نخستین بار توسط ایرانیان ساخته شد و تِنکار نام داشت. این واژه هنوز در زبانهای اروپایی به صورت tincal استفاده میشود.
تنکار دارویی بود که طلا و نقره و مس و برنج و امثال آن را بدان پیوند میدادند. برای ساخت تنکار یک جزو نمک و یک جزو قلیا و سه جزو بوره در دیگ میریختند و شیر گاومیش، آن مقدار که اجزاء را بپوشاند، در دیگ میافزودند و میجوشاندند تا سخت شود.
Wikipedia contributors، «،» Wikipedia, The Free Encyclopedia، (accessed March ۲۴، ۲۰۰۹).
|